Bir imlâ hatası çoğa mâl olur,
Düşlerde yaşarım, düşsüz koyma gel!
Dağların da kara ihtiyacı var,
Kar yağdır, dağları kışsız koyma gel!
Elime demir ver, eğer-bükerim,
Dilime kuş kondur, ne dil dökerim;
Belime dağ bindir, sanma çökerim,
İşim bu, garibi işsiz koyma gel!
Dün gece uzakta bir kuş ağladı,
Bütün beyaz güller kara bağladı.
Sevgiymiş her şeyin kokusu, tadı,
Kuş dillim, gönlümü kuşsuz koyma, gel!
Yüreğimden azat ettim korkuyu,
İsteyene mezat ettim uykuyu,
Diriliktir her ağacın özsuyu,
Gözyaşım özsudur, yaşsız koyma gel!
Kapımı rüzgârlar kapar ve açar,
Bir tüfek patlasa rahatım kaçar,
Kuşlar hep çift konar, hep çift çift uçar,
Eşim ol, sen beni eşsiz koyma, gel!
Zaman mı kısaldı, ben mi yoruldum?
Eski havam yoktur, söndüm, duruldum;
Seni duyduğumda candan vuruldum,
Ölürsem kabrimi taşsız koyma, gel!
10.02.1995
Bahattin KARAKOÇ
(GÜNEŞTEN ÖTE) |
